Αν και ο τομέας των καλλυντικών δεν θεωρείται τομέας υψηλής τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται κυρίως από την συνεχή ανάγκη για λανσάρισμα καινουριων προϊόντων στην αγορά όπως επίσης και από την υψηλή του εξάρτηση από νέα συστατικά κυρίως στο χώρο των δραστικών. Πέρα από αυτό, η εστίαση σε θέματα όπως η απόδειξη της αποτελεσματικότητας – κυρίως στο κομμάτι της αντιγήρανσης-, η απόδειξη της ασφάλειας αλλά και η εξασφάλιση της ελάχιστης επίδρασης στο περιβάλλον κατα τη διάρκεια όλου του κύκλου ζωής του προϊόντος γίνεται όλο και πιο έντονη (Colipa, 2006) Το υποσύνολο των φυσικών καλλυντικών, που αυξανεται χρόνο με το χρόνο, επίσης απαιτεί την αποκάλυψη νέων φυσικών και κυρίως φυτικών δραστικών (Bennett, 2008; Jones & Duerbeck, 2004). Επιπλέον, η χρήση των ζώων για την ασφαλεια και την αποτελεσματικότητα in vivo εχει ελαχιστοποιηθεί και υπάρχει μεγάλη πίεση για την ευρεση εναλλακτικών μεθόδων (Colipa, 2006), ακόμη περισσότερο και από τον φαρμακευτικό τομέα κυρίως από μη κυβερνητικές οργανώσεις . Από την άλλη, η υιοθέτηση νομοθετικών διατάξεων ,όπως το REACH1 , υποχρεώνει στην κατευθυνση πιο ασφαλών, αποτελεσματικών και φιλικών προς το περιβάλλον συστατικών (Colipa, 2006).
Το δέρμα και η γήρανση του ειναι ισως το σημαντικότερο πεδίο ενδιαφεροντος στην ερευνα των καλλυντικών. Το υγιές και νεανικό δέρμα είναι ο απόλυτος στόχος των περισσότερων χρηστών καλλυντικών προϊόντων. Δεν είναι λοιπόν περίεργο οτι ο τομέας της φυσιολογίας του δέρματος είναι το σημαντικότερο πεδίο, όπου οι παραγωγοί καλλυντικών και ερευνητικά ιδρύματα επενδύουν μεγάλα ποσά. Δραστικά για την ενίσχυση του επιδερμιδικού φραγμού, ανατιοξειδωτικά, προστατευτικά από την φωτογήρανση, υλικά νανοτεχνολογίας και πιο πρόσφατα, βλαστοκύτταρα, είναι λέξεις κλειδιά στον κόσμο της επιστήμης των καλλυντικών, όπως διαπιστώνεται από συνέδρια, εκθέσεις και δημοσιεύσεις του κλάδου (Barbalova, 2008; Bennett, 2008; Lewis, 2008).
* 1 Το REACH είναι μια Νομοθεσία για την Καταγραφή, Εκτίμηση, Απαγόρευση ή μη Χημικών Ουσιών. Τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιουνίου του 2007 για να βελτιώσει το προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο σε σχέση με την χρήσηχημικών στην ΕΕ(EU), αποδίδοντας μεγαλύτερη ευθύνη στη βιομηχανία στην διαχείριση του ρίσκου που τα χημικά μπορούν να θέσουν στην υγεία και στο περιβάλλον (European Chemicals Agency, 2008) – https://echa.europa.eu
Κατα συνέπεια, αντιλαμβάνεται κανείς την αναγκαιότητα παραγωγής τεχνολογικής καινοτομίας στο πεδίο αυτό, κυρίως για εταιρείες που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στην παγκόσμια αγορά.